Ես չկա այլևս

Ես չկա այլևս, ես չկա.

Եսական ամեն բան մեռել է,

Էս մի բուռ Մնացողը վկա՝

Մնացորդն ապրելու մի բեռ է:

Էս թշվառ ու թլվատ խալխի մեջ

Ներսուդուրսն՝ ամենուր ձնել է,

Սրանց հետ կենալը մի մեծ վեճ,

Շան տանջանք, քթից ջուր խմել է:

Արթնության մեջ քնատ են բոլորը՝

Էս մի բուռ Մնացողը վկա,

ՈՒմ վեջն է, թե մթնած մեր Օրը

Մեր միտքը, մեր հոգին է տկար:

Իսկ հյուծող քամին հյուսիսի

Մեզ անտեր շաղ կտա դեսուդեն,

Ասում ես՝ ուժերդ խնայի՛ր...

Բոթում են՝ մի՛ խոսիր, գնա՛ դեն:

Բյուրավոր դարեր ու էսպես՝

Առանցքը կորցրած մի կեռ ենք,

Ես չկա, այլևս չկա ես,

Մնացորդն ապրելու մի բեռ է...

Գոռ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ